Deugen is het nieuwe denken

De verhitte racismediscussie en de steeds groter wordende vorm van het feminisme, twee onderwerpen die niet meer weg te denken zijn uit het maatschappelijk debat. Tegenwoordig is het niet meer van belang om rationaal te denken. Nee, het is belangrijker om te deugen. Zolang je in het straatje van Arie Boomsma, Georgina Verbaan en Margriet van der Linden past is er niet aan de hand. 

Deugen door middel van symboolpolitiek, dat is wat er hedendaags gebeurd. Fopmoties in de Tweede Kamer, zwarte vierkanten op social media, knielen voor racisme en ga zo maar door. Wanneer je niet mee doet in de Black Lives Matter gekte dan ben je automatisch voor racisme. Maar waarom? Waarom kan je niet tegen racisme zijn zonder mee te doen in de racisme-hype? Onder jongeren heerst de onwetendheid nog het meeste. Zelf ben ik nog maar 17, om mij heen kijkend is het wel evident waar het is misgegaan. Racisme is een hot topic geworden, door je voor de bühne uit te spreken tegen racisme kan je volgers krijgen. En volgers, dat is het belangrijkste voor velen. Volgers die elkaars ideeën in stand houden zonder ook maar één seconde na te denken waar ze het nou eigenlijk over hebben.

De meeste anti-racisten lopen over van hypocrisie. Waar Akwasi’s voorouders slavenhandelaren waren, Lewis Hamilton de grootste gebruiker van het zogenaamde Black Privilege is en Georgina Verbaan zelf als zwarte piet rondliep liggen de fouten altijd bij een ander. Neem de sluipmoord op Johan Derksen, hij maakte een fout grapje. Maar ja, dat is nou eenmaal Veronica Inside. En daar stonden ze hoor, de moraalridders van de samenleving. De deugmensen die adverteerders belden, de verontwaardigde reacties aan tafel bij de talkshows en de orkaan van kritiek online. En waarom? Om een grapje.

Het wordt steeds gekker de afgelopen jaren. De zogenaamde anti-racisten zijn de racisten geworden. All Lives Matter is niet genoeg, ditmaal is het de beurt aan de zwarten om eens goed uitgelicht te worden. Ben je niet voor Black Lives Matter maar voor All Lives Matter? Racist! Hoe durf je? Door maar de zwarte bevolkingsgroep steeds maar weer naar voren te halen bega je de fouten waar je anderen van beticht. Bij een protest in Groningen moesten de zwarten vooraan en de blanken achteraan, is dat dan geen racisme? Schijnbaar niet, racisme is namelijk alleen maar tegen zwarten. 

Er bestaat geen racisme tegen blanken, aldus de anti-racisten. Het is allemaal de schuld van de blanken, wij hebben white privilege en moeten onze excuses aanbieden. Maar voor wat? Iets wat zich 300 jaar geleden heeft afgespeeld? Volgens de deugmens heeft de zwarte bevolking nog dagelijks last van haar slavernijverleden. Fun fact: Europa schafte als eerste slavernij af. Door maar te blijven tieren over het onrecht dat je is aangedaan en het uitlichten van de zwarte bevolking begint er iets de ontwikkelen in de samenleving wat totaal het tegenovergestelde doet van je doel.

Black Lives Matter polariseert de samenleving. Polarisatie binnen een samenleving gaat je het compleet tegenovergestelde opleveren van je uiteindelijke doel. Het racismedebat gaat niet langer over racisme maar over deugen. Zolang je je maar uitspreekt tegen racisme dan deug je, wat je er verder mee doet maakt niemand iets uit. In de wereld van de millenials lost een zwart vierkantje op social media alle problemen op. Spoiler alert: dat doet het niet. De mensen beginnen het zat te worden, hoe groter de polarisatie wordt binnen de samenleving des te groter het racisme op de lange termijn. 

Sporters die zich uitspreken tegen racisme maar vervolgens wel gesponsord worden door landen waar moderne slavernij nog steeds speelt, dat is hypocrisie. Maar goed, dan heb je je tenminste wel uitgesproken tegen racisme. Gefeliciteerd, de deugpunten zijn weer binnen. Het is niet meer belangrijk om goed na te denken over de woorden die je zegt, zolang ze maar passen in het plaatje dat de hype schetst, dan deug je. Zolang je maar deugt, want deugen is het nieuwe denken.